De MRI
Omdat de chirurg en de verpleegkundige de kanker in mijn rechter borst niet goed konden voelen was de MRI de volgende stap. Gisteren 30 juni.
MRI verdieping of überhaupt Googlen niet gedaan. Het maakt herrie en ik heb meegekregen dat ik muziek/geluid kon meenemen.
Dusss: spotyfi !! Vanmorgen al bedacht, welke podcast? Druk druk druk! Downloaden lukte niet dus liedjes. Gelukt! Playlist van 30 minuten lekkere muziek, yeahh!!
Dot vertelde al: mam je kunt ivm magneet gedoe echt niet met je telefoon dat ding in. Tuurlijk wel, ik mocht toch muziek uitkiezen! Nog 2 minuten voor aanvang met Dot appen dat dat downloaden niet gelukt was. Mam, maakt niet uit kan ook op 4g.
13:25 mevrouw Eek!!
Voelt ook sws al niet fijn, mevrouw… Anyways, ik sta op met de oortjes van mijn lief EN mijn lief. Mijn lief mocht niet verder en de oortjes ook niet. Huh? Zonder muziek dan? Nee mevrouw u had een CD mee kunnen nemen, maar die hebben wij ook. Gelukkig!
Alleen dus. Het hokje dat ik inmiddels wel ken: je loopt erin, doet de deur waar je door naar binnen gekomen bent op slot en laat je waarde achter. Je ego, je sieraden, je looks, je alles.
Nu dus ook
Nu wel een Capeje (geen idee hoe je dat spelt, een doek met schouders over je borsten). Je waarde in het hokje gelaten. Panty en onderbroek aan.
Nu weer leuke verpleegkundigen! Lief en zorgzaam. Eerst op je rug liggen, voor het infuus. Straks namelijk met borsten en hoofd in een gat op mijn buik.
Het infuus is voor de contrastvloeistof. Het naaldwerk ging natuurlijk weer niet lekker, maar kwam goed.
Toen
Toen toen
Ik wist van de herrie… dacht dat ik opgesloten was en ben me keer op keer door een nieuw geluid helemaal kapot geschrokken
Een podcast zou onverstaanbaar zijn geweest: allerlei soorten piepen, drillen, bonken, kloppen….. en elke keer schrok ik me kapot.
Ik had muziek!! Een CD van het ziekenhuis, goddank. Normaal 3 minuten per liedje, 6 liedjes!!! Tellen en tellen en ondertussen de vraag : zijn er wel eens mensen ontploft in dit ding???
Serieus de overtuiging dat ik in een afgesloten cocon lag. Zo fijn als in had geweten dat dit niet zo was. Dat die lieve vrouwen mij konden zien en op mijn tenen letten om te zien hoe het met me ging!!!
Zo fijn dat het over was en samen naar huis te rijden.