Ff een hoop weken achter elkaar

Gepubliceerd op 3 maart 2022 om 10:39

02-03-2022 laatste lootjes en zo geen zin meer.

Vandaag de 9e keer van de 12. Dus nog 3 keer!

Dat lijkt weinig, maar zo voelt het niet. Ik heb er echt geen zin meer in en mijn lijf ook niet, wij zijn moe!

Niet zozeer lichamelijk, maar tussen mijn oren. Eigenlijk is er nog steeds weinig aan de hand, maar voel dat mijn conditie echt minder is en zie en merk ook dat mijn lijf aan het veranderen is.

Gelukkig schijnt de zon weer en is het nog maar drie keer!

Mijn overbuurvrouw was er niet.

 

 

23-02-2022 kennismaken met iemand die je al weken ziet.

Op de een of andere manier zit je wekelijks met dezelfde mensen. Omdat het je steeds gevraagd wordt weten wij van elkaar hoe oud we zijn en wat onze achternaam is. Verder weet je soms dat de diëtist goede of minder goede ideeën heeft. Je hoort andere artsen langs komen en in gesprek gaan, maar bijna nooit praten we met elkaar.

We weten van elkaar niet wat wij hebben, in welk proces we zitten en hoe de toekomst eruit ziet. Soms hoor je flarden van blijdschap; een goede scan die hoop biedt. Soms tranen om het omgekeerde; alles kut.

Vandaag voor het eerst wel een echt gesprek en dat maakt dan ook meteen indruk. Al weken zie ik hetzelfde echtpaar voor mij. Aan de  kant van de hoofdkoeling, daar zitten de mensen die proberen hun haar te behouden door het dragen van de ijskap tijdens de chemo. Wij zitten dus tegenover elkaar. Duidelijk is steeds geweest dat zij pijn heeft en alles probeert om vrolijk te blijven en dat zij samen een mooi lief stel zijn.

Langzaam valt haar haar toch uit en toch blijft zij de ijskap dragen, ijskoud en een veel langere zit door het voor- en afkoelen. Daar kwamen wij over aan de praat. Haar vraag aan mij was of mijn chemo eindig was. Eindig? Het kan dus ook niet eindig zijn! Soms weet je ineens dat je mazzel hebt!

“is het bij jou dan niet eindig? Nee, elke week chemo zolang ik er nog ben. Dat kan drie weken, drie maanden of drie jaar duren. En ondertussen zit haar pijn niet in de kanker, maar in de het ineenstorten van haar rug door osteoporose.

Voor haar is het behoud van haar dus echt belangrijk, het zal nooit meer terugkomen. Dan prijs ik mij gelukkig! De stoppels komen en uiteindelijk komt alles terug 😊. Komt een dag met eigen wenkbrauwen en weer wimpers, yeahhh!

 

 

16-02-2022 En weer aan en naar de chemo, na de Corona.

Gisteren bloedwaardes helemaal in orde voor een nieuwe ronde chemo. Met gezonde tegenzin vanmorgen weer naar het ziekenhuis en ik hang weer aan mijn chemo.

De week corona-stop heeft toch wel een aantal dingen verandert en als belangrijkste:

Ik heb nu ff geen zin meer!

Mijn haar is echt aan het groeien; stoppels 😊

Mijn borst is volgelopen en was/is pijnlijk

Door de corona was ook de haptonoom niet mogelijk. Vanaf de start van het hele proces één keer eerder drie weken niet geweest (toen was het kerstvakantie) en dat doet letterlijk pijn. Mijn borst, oksel en arm lopen vol, voelen hard en doen zeer. Zeer bij aanraken en zeer bij bewegen… vaak gedacht aan vrouwen die geen haptonoom hebben. Hoe zien die borsten eruit, hoe voelen die borsten? Hoe voelen die vrouwen zich?