Geen haar
Vorige week donderdag viel er veel haar uit, de dag na de tweede chemo. Vrijdag nog veel meer en zaterdag was wel helder dat mijn haar definitief had besloten mijn hoofd te verlaten…. Tranen.
Dan is de volgende vraag “wanneer gaat dat laatste beetje er dan ook af? Dat laatste beetje heeft namelijk een zetje nodig, dat gaat dan weer niet vanzelf.
Voorwaarde is natuurlijk wel dat er een alternatief is! Wat te doen met een kale bats? Gewoon kaal, kaal thuis, kaal op straat, kaal op school….allemaal niet zo’n aantrekkelijk idee. Voordat het eraf kan moet er dus iets voor op mijn hoofd zijn!
Ondertussen kon het er wat mij betreft meteen af! Lieve mensen om mij heen wilden wachten op het moment dag het echt niet anders meer kon. Ondertussen had ik nog geen alternatief, dus elke dag bossen haar uit mijn hoofd en een steeds kleiner knotje. Als een bijna kale man met het haar dat er nog was, straks naar achter over de kale plekken.
Zaterdagavond met mijn lief sjaalmutjes besteld. Top site gevonden door schoonzus, heel fijn dat er mensen zijn die wel kunnen zoeken en het ook doen!
Dinsdag de 23e zijn de mutjes en daarmee het alternatief binnen! Beetje lopen klojen en oefenen, maar al snel onder de knie hoe de doeken om mijn hoofd te binden.
Woensdag de 24e kaal. Eerst gegeten en toen actie. We hadden al eerder besproken dat mijn stoere lieve dochter het wil/gaat doen. “mop redt je dat zonder EMDR in een latere periode? Mam, dat heb ik allang nodig, dit kan er ook nog wel bij”.
Na het eten aan tafel met alle tondeuzes die wij in huis hebben, twee daarvan bleken in plaats van te scheren, te trekken. Die gaan dus naar het grofvuil en het scheerapparaat met uitklaptondeuze van zoon 1, heeft zijn best gedaan. Van hanenkam naar een matje, naar helemaal kaal met de tondeuze en toen nat scheren met een scheermesje. Dochterlief blijkt onverwacht toch over engelengeduld te beschikken, het duurde lang! “Mam, normaal gesproken groeien haren één kant op, maar op jouw kop moeten alle plekjes vanuit alle richtingen worden geschoren”.
Ondertussen zat zoon één lekker door te kletsen aan de tafel waar wij actief waren, kwam zoon twee binnen “owh ga je nu kaal” en zoon drie kwam binnen denderen met de tekst dat ik er zonder haar veel beter uitzie; “mooie oorbellen, goeie make-up en het ziet er prima uit”!
Zelf vind ik het er eigenlijk ook niet echt slecht uitzien. Dacht altijd dat ik een eierhoofd had en het blijkt een prima ronde kop te zijn! Waar ik dacht nog heel lang bezig te zijn met dingen met mijn haar om het zo snel mogelijk weer lang te laten liken, dacht ik meteen “in de zomer ben ik dus gemillimeterd en daar ga ik precies niks aan doen”.
Inmiddels ben ik redelijk goed geworden in het knopen van doeken op mijn hoofd. Kost bakken met geld want ik heb natuurlijk alle kleuren sjaals nodig én bijpassende oorbellen én lippenstift …. Maar helemaal leuk. Mijn haar doen kost wel meer tijd dan ik gewend ben, als het maar goed zit.
Ook koop ik allemaal dingen die heel nodig lijken, maar onzin zijn. Hilarisch overigens ook! Op alle chemo sites wordt er gesproken over slaapmutsjes, die zou je nodig hebben ivm de kou. Zoon één “Mam, denk jij serieus dat al die kale kerels met een mutsje in bed liggen”? In eerste instantie hard gelachen, maar eigenlijk wel treurig dat wij chemo vrouwen onze kale kop dus verstoppen. Ben er natuurlijk meteen mee gestopt!
Ik had nog wel wat gekloot in de draaideuren bij de supermarkt: al lopende mijn oren uit de doek halen (zie er ondertussen dus echt niet uit), touwtjes van de mondkapje achter mijn oren frummelen om vervolgens zonder spiegel mijn oren weer fatsoenlijk onder mijn doek weg te werken. Sinds gisteren ben ik de trotse eigenaar van een knalroze ding waar ik mijn mondkapje aan vast kan maken, yeahhhh. Nou mijn bril nog….
Op dit moment krijg ik mijn, gisteren goedgekeurde, derde chemo.
Begon lekker vandaag. Gisteren mijn medicijnen opgehaald die ik vandaag voordat ik het huis uit ging in moest nemen. In de auto bedenk ik dat ik die dus vergeten ben. Om 09.00 dacht ik dat ik in het ziekenhuis moest zijn. Dat was ik ook, maar eerst dus naar de apotheek om zonder recept nog een keer die medicijnen te krijgen. Lieve mensen en pillen gekregen! Aangekomen op mijn afdeling bleek ik twee uur te vroeg…
Eerste lekker al mijn mail weggewerkt, het is hier heerlijk rustig!
Ondertussen loopt de tweede zak mijn picc-lijn in en ben ik alweer bijna klaar
Van de vorige twee chemo’s dus eigenlijk geen bijwerkingen gehad en dus vol vertrouwen.