Kaal op straat

Gepubliceerd op 31 maart 2022 om 20:28

Tijd vliegt

En wanneer start je je verslag dan?? Ga maar beginnen waar ik gebleven ben: 16 maart

16 maart chemo 11, nog 1 te gaan dacht ik toen.  Een dag later voelde ik mijn tenen niet meer en deden mijn vingers en nagels pijn…. Lang verhaal kort: chemo 12 niet meer gedaan.

23 maart, officieel laatste chemo, naar het ziekenhuis voor het verwijderen van mijn Picc-lijn… raar gevoel en geen chemo meer. En door naar het strand, prachtig weer en iets om te vieren.

In de zon besloten afscheid te nemen van mijn hoofddoeken! Mensen kijken toch en bij warm weer zit zo’n ding niet lekker. Ook vond ik het niet meer leuk staan! Was er klaar mee en af was en is goed.

Ik dacht einde chemo, begin van energie, vrij van ziekenhuis (pas eind april weer), haren groeien, alles voorbij… word ik gvd ziek!!! Ellende en een week later pas weer echt in orde.

De hele week kaal (onzichtbaar haar) aan het werk.  Studenten tijdens stage schrikken en benoemen het, hun eerlijkheid is mooi!!

Vandaag kaal naar de medewerkers dag.  Alle collega’s! Gisteravond mijn liefste collega geappt: “wil je met mij mee naar binnen?”   Was toch wel spannend! Overal is kaal prima, wie ken ik nou? Maar naar al mijn collega’s? Spannend….  En helemaal goed gekomen!

Morgen naar mijn klas.  Komt helemaal goed!